Opublikowane przezW tym sezonie to już raczej ostatni sobotni wypad za miasto na rowerach szosowych. To znaczy jeszcze pewnie będzie nie jedna okazja pojeździć, ale to już tak bardziej dla przyjemności, a teraz jeszcze bardziej treningowo, ostatnie szlify przed wrześniowym sprawdzianem.
Trasa standardowa, tylko start z innego miejsca, bo z Wiązowny – tak dla lekkiego urozmaicenia. A potem to już poszło: Glinianka (trochę dziur), Grzebowilk (fajny asfalt i lecieliśmy mocno), Siennica, Parysów (też niezłe prędkości osiągaliśmy mimo lekkiego falowania terenu), Trąbki (jak zwykle chwile słabości i pod wiatr, więc robimy postój na bułę i colę) i już powrót 17-tką (jakoś poszło, bo nie wiało za bardzo).
Darek po wypiciu specjalnego napoju, na który zatrzymujemy się w naszym „ulubionym” miejscu w Trąbkach odzyskał siły i z trudem mogłam go dogonić, ciagle widziałam tylko jego łydki i plecy.
Dorwałam go dopiero na finiszu, czyli na przedmieściach Wiązowny, ale to już był koniec wycieczki.
Myślę, że to była sprawa nowych kół, a nie tylko aerodynamicznego stroju, czy dynamitu w nogach. Koła co prawda same nie jadą, ale opory toczenia jakby mniejsze jak się już rower wprowadzi na odpowiednią prędkość i lżej się kręci.
